پولیپ معده

پولیپ های معده

پولیپ های معده مثل تومورهای ناخوشایندی در ناحیه داخلی شکم می باشند. بیشتر آن ها بی ضررند و  علائمی ندارند. اما بندرت بعضی از آن ها به سرطان تبدیل خواهند شد. معده عضوی از بدن می باشد که غذای جویده را دریافت می نماید. معده حاوی اسید می باشد و بسیاری از باکتری ها را در غذای جویده شده فرو می ریزد تا به هضم غذا کمک کند. لایه ی درونی معده دارای پوششی از سلول ها به نام اپیتلیوم می باشد. اکثر پولیپ های معده ناشی از رشد غیرطبیعی سلول ها در یک ناحیه از اپیتلیوم هستند. انواع متفاوتی از پولیپ معده وجود دارد که به دلایل متفاوتی به وجود می آیند. رشد بافت غیر طبیعی را، دیسپلازی می گویند. پولیپ های معده با دیسپلازی بیشترین احتمال  خطر مبتلا شدن به سرطان را خواهند داشت و باید به سرعت درمان گردند. به طور معمول پولیپ معده زمانی کشف می شود که بیمار به هر دلیل دیگری آندوسکوپی انجام دهد.

در ایالات متحده آمریکا پولیپ های غدد ناحیه فوندوس معده شایع ترین نوع پولیپ معده می باشند. دومین و رایج ترین پولیپ هیپرپلاستیک می باشد  پولیپ های هیپرپلاستیک در مکان هایی وجود دارند که میزان بالاتری از عفونت های هلیکوباکتر پیلوری را دارا هستند. پولیپ های معده در افراد مسن شایع تر هستند. هر چیزی که باعث رشد غیرطبیعی سلول های معده شود، باعث ایجاد پولیپ معده خواهد شد. بعضی از دلایل پولیپ معده عبارتند از: التهاب مزمن بافت معده، داشتن عفونت پیلوری، داشتن بیماری فقرآهن، فرسایش معده ناشی از زخم معده، مصرف دارو های مهارکننده مثل داروی امپرازول.

پولیپ های معده شبیه دیگر پولیپ ها به شکل ساقه های قارچ مانند و برجستگی های صاف و کوچک می باشند. پولیپ ها ممکن است در معده، روده، دهانه رحم، بینی و گلو به وجود آیند. احتمال ابتلا به پولیپ معده در مردان و زنان بالغ به یک اندازه است و فرد در هر سنی ممکن است به آن دچار شود البته با افزایش سن، به ویژه در افراد بالای ۶۵ سال احتمال ابتلا به پولیپ معده بیشتر می شود. نوع خاصی از پولیپ ها، مثل پولیپ غدد فوندیک به طور معمول در زنان میانسال پدیدار می شود.

نشانه های پولیپ معده

بیشتر پولیپ های معده اصلا علائمی ندارند. بیشتر مردم بعد از انجام آندوسکوپی به جهت یک دلیل دیگر، متوجه خواهند شد که پولیپ معده دارند.
اگر پولیپ ها بزرگ شوند سبب ایجاد علائم زیر خواهند شد:

دل درد یا درد در قسمت شکم به دلیل فشاردادن شکم

کم شدن اشتها و مشکل در بلعیدن غذا

مشاهده خون در مدفوع

استفراغ و بالا آودن

علائم انسداد معده، مثل کم شدن وزن یا استفراغ شدید

آنمی یا کم خونی ناشی از فقر آهن

انواع پولیپ های معده

پولیپ معده  دارای انواع مختلفی است که دلیل تشکیل آنها نیز با هم متفاوت می باشد. بعضی از آنها خطر کمی برای سرطانی شدن خواهند داشت یا اصلاً خطری نخواهند داشت. اما بعضی از آنها خطر بیشتری برای تبدیل شدن به غده سرطانی خواهند داشت.

پولیپ هایپرپلاستیک معده (GHP) : پولیپ های هایپر پلاستیک معمولا نادر هستند و به ندرت تبدیل به سرطان می شوند مگر اینکه بیش از اندازه بزرگ شوند این پولیپ ها هنگامی ایجاد می شوند که در معده سلول های ترشح کننده مخاط بیش از حد  تولید گردند. این پولیپ ها به طور معمول نشانه ای ندارند اما در صورتی که دارای علائم شوند، به صورت درد شکم، احساس پر شدن زودرس معده یا علایم انسداد شکم به طور متناوب و خونریزی گوارشی ظاهر خواهند شد.

اندازه پولیپ های هایپرپلاستیک کمتر از یک سانتی متر می باشد البته احتمال دارد گاهی بزرگتر باشند.

پولیپ غده فاندیک (FGP) : این پولیپ ها شایع ترین نوع پولیپ های معده می باشند و به ندرت سرطانی خواهند شد مگر اینکه فرد دارای سابقه سندروم پولیپوز خانوادگی باشد که در این صورت احتمال سرطانی شدن بیشتر است. پولیپ غده فاندیک به دلیل گشاد شدن و بسته شدن نامنظم سلول های تولید کننده اسید معده ایجاد می شوند.

پولیپ‌های آدنوماتوز یا آدنوم: پولیپ‌های آدنوم در میان افرادی که دارای التهاب معده هستنند ایجاد می شوند و از بافت غدد معده منشا خواهند گرفت و هنگامی ایجاد خواهند شد که بعضی از سلول‌های معده فرد به روش‌های غیرمعمول و غیرسرطانی رشد کنند.

در صورتی که اندازه پولیپ های آدنوماتوز از ۱ سانتی متر بزرگتر شود احتمال سرطانی شدن آنها بیشتر می شود. اما در هر حال پولیپ های آدنوم باید از طریق آندوسکوپی از معده برداشته شوند.

بر اثر تحقیقات مشخص شده که از پولیپ های معده ای که پزشکان در حین آندوسکوپی تشخیص می دهند، ۱۷ تا ۴۲ درصد از نوع هایپرپلاستیک ، ۳۷ تا ۷۷ درصد از نوع فاندیک و ۰٫۵ تا ۱ درصد پولیپ آدنوماتوز می باشند.