چسبندگی مدفوع در کودکان
مدفوع ترکیبی از غذای هضم نشده و نمک است. هر فردی شکل مدفوع خود را دارد که گاهی اوقات ظاهر آن تغییر می کند که بر تغذیه نامناسب تأثیر می گذارد.
چسبندگی مدفوع و دفعات دفع مدفوع در بین نوزادان بسیار متفاوت است. برخی از نوزادان بعد از هر بار شیر خوردن مدفوع می کنند و برخی دیگر فقط یک یا دو بار در هفته. فقط نرم بودن مدفوع نوزاد حائز اهمیت است.
اصولاً نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می شوند معمولاً شش تا ده بار در روز مدفوع می کنند. پس از سه تا شش هفته، تغییراتی در این فرآیند ایجاد می شود و تعداد دفعات دفع کاهش می یابد. همچنین تعداد دفعات مدفوع این نوزادان بیشتر از نوزادان شیرخشکی است و قوام مدفوع کمتری نیز دارند. زیرا لاکتوز موجود در شیر به بهبود روند هضم کمک زیادی می کند. به طور کلی اگر در الگوی مدفوع یا رفتار کودک شما مشکلی وجود دارد، بهتر است به پزشک متخصص مراجعه کنید. این کار به تشخیص سریع، دقیق و مناسب کمک می کند که سلامت کودک شما در گرو آن است.
گاهی اوقات علاوه بر چسبندگی مدفوع در کودکان تغییر رنگ آن مشهود است. برای مثال، ظاهر کدر و سیاه رنگ مدفوع ممکن است به دلیل مصرف مکمل ها یا مواد غذایی از قسمت فوقانی (معده یا روده کوچک) باشد.
به گفته پزشکان، چسبناک بودن مدفوع نوزادان اشکالی ندارد، به شرطی که وزن آنها خوب باشد و قوام مدفوع خیلی سفت نباشد. در این صورت بخشی از فرآیند درمان دستگاه گوارش است و نشانه مشکل خاصی نیست. زمانی که چسبندگی مدفوع با یبوست، تغییر رنگ مدفوع و بافت چرب مدفوع همراه است، باید نگران چسبندگی مدفوع در کودکان و نوزادان باشید. در این شرایط احتمال بروز مشکلاتی مانند بیماری سلیاک، سندرم روده تحریک پذیر، بیماری کرون، عفونت روده و مشکلاتی در عملکرد پانکراس وجود دارد. حتما با یک متخصص اطفال مشورت کنید.
مدفوع معمولی باید دارای قوام، شکل گرد، سطح صاف و انتهای مخروطی باشد. تغییر در رژیم غذایی نوزادان و مصرف غذاهای جامد از شش ماهگی به بعد می تواند یکی از گزینه های تغییر قوام مدفوع و چسبندگی آن باشد.
چسبندگی مدفوع که به عنوان “مدفوع چسبنده” یا “چسبندگی روده” نیز شناخته می شود، به وضعیتی اطلاق می شود که در آن مدفوع در دستگاه گوارش، کند یا به دیواره های روده چسبیده و حرکت نمی کند. . معمولاً منجر به انسداد در دستگاه گوارش می‌شود و باعث مشکلاتی مانند درد شدید شکم، نفخ، استفراغ یا تغییر در الگوی مدفوع می‌شود. تغییر در الگوی اجابت مزاج نوزاد، باید تحت نظر پزشک باشد، به خصوص اگر با علائم دیگری مانند تورم شکم، استفراغ، تهوع یا تب همراه باشد. در بسیاری از موارد، برای تعیین علت دقیق چسبندگی مدفوع و ارائه درمان مناسب و تشخیص نیاز به آزمایش های تصویربرداری مانند سونوگرافی یا رادیولوژی است.
دلایل مختلف چسبندگی روده:
جسم خارجی: ورود اجسام غیرقابل هضم یا اشیایی مانند حسگرها، کابل ها، اسباب بازی های کوچک و غیره به دستگاه گوارش که از آن جلوگیری می کند.
مشکلات سیستمیک: برخی از بیماری های سیستمیک مانند برخی عوارض بعد از جراحی می توانند باعث ایجاد چسبندگی در مدفوع شوند.
بیماری های دستگاه گوارش: برخی از بیماری های گوارشی مانند سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یا بیماری کرون می توانند باعث تغییر در الگوی مدفوع و چسبناک شدن آن ها شوند. سندرم روده تحریک پذیر یک بیماری خود ایمنی است که باعث فعالیت بیش از حد روده می شود.
عفونت شدید روده کوچک یا بزرگ به دلیل تکثیر ویروس ها یا ویروس ها (معمولا در این حالت مدفوع بوی بدی هم دارد).
بیماری سلیاک که باعث تغییر در هضم و جذب مواد مغذی می شود. به خصوص در مورد ماده غذایی به نام گلوتن که در برخی غذاها مانند گندم، جو و جو وجود دارد. این بیماری شایع در دوران نوزادی یا اوایل کودکی شروع می شود و در اثر هضم نامناسب باعث ایجاد مدفوع چسبناک در کودکان و نوزادان می شود.
بیماری هایی که پانکراس را درگیر می کند، زیرا این اندام در تولید آنزیم های لازم برای درمان هضم نقش دارد. در این وضعیت عادی، مدفوع بافت چسبناکی دارد.
درمان چسبندگی مدفوع بستگی به علت اصلی دارد. در برخی موارد، احتمالاً نیاز به روش‌های جراحی برای حل این مشکل و رفع مسدودیت روده وجود دارد، در حالی که در موارد دیگر ممکن است از طریق داروها یا روش‌های دیگر درمان شود. مهم‌ترین چیز این است که این مسئله توسط پزشک تخصصی تشخیص داده و درمان شود تا عوارض جدی‌تر جلوگیری شود.
1 دیدگاه